نگرش جمعیت شناختی کارتن خواب های شهر تهران

موضوع این مطالعه بررسی ویژگی های جمعیتی – اجتماعی کارتن خواب های شهر تهران بوده است. این مطالعه با هدف شناخت متغیرهای موثر بر میزان کارتن خوابی این جامعه آماری انجام شده است. چشم اندازهای نظری مختلف در خصوص عوامل موثر بر بروز و گسترش بی خانمانی مورد بررسی قرار گرفته و نظریه های بی سازمانی اجتماعی، پیوند اجتماعی هیرشی و نظریه های تبیین کننده بی خانمانی جهت تدوین الگوی نظری و فرضیات در چارچوب نظری تحقیق مورد استفاده قرار گرفته اند. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارتن خواب های ساکن در اقامت گاههای موقت شبانه مرکز خاوران در جنوب شرق به تعداد 272 نفر در زمان مراجعه محقق بوده است که به صورت تمام شماری مورد بررسی قرار گرفته اند. روش تحقیق پیمایش و ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته بوده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار spss انجام شده است. از آزمون همبستگی پیرسون برای بررسی ارتباط متغیرهای مستقل با متغیر وابسته میزان کارتن خوابی استفاده شده است و داده های حاصل از پژوهش به صورت جداول فراوانی و مشخص کنند های مرکزی و پراکندگی و همچنین نتایج آزمون همبستگی ارائه شده است. در سطح بالاتر تحلیل از رگرسیون چند متغیره برای پیش بینی متغیر وابسته میزان کارتن خوابی استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که به لحاظ جمعیت شناختی بخش عمده ای از کارتن خواب ها از لحاظ سنی در گروه جمعیت فعال قرار می گیرند. در مجموع بیش از 80 درصد از بی خانمانها یا تشکیل خانواده نداده اند یا خانواده شان از هم پاشیده است. تنها 7/7 درصد از بی خ اعلام کرده اند که شاغل اند. بخش عمده ای نزدیک به کل کارتن خواب های ساکن در گرم خانه خاوران را قشر پایین جامعه تشکیل می دهند. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که بین متغیرهای شبکه اجتماعی، میزان فشار اجتماعی، میزان حمایت اجتماعی، میزان گرایش به مصرف مواد مخدر، میزان وجود محرک منفی، میزان پیوستگی و میزان قربانی شدن با متغیر وابسته میزان کارتن خوابی ارتباط آماری معنادار وجود دارد و تحلیل رگرسیونی نشان می دهد که مهمترین متغیر پیش بین برای کارتن خوابی متغیر میزان شبکه اجتماعی است. واژگان کلیدی: بی خانمانی، شبکه اجتماعی، حمایت اجتماعی، قربانی شدن، گرایش به مصرف مواد مخدر